bugüne kadar bir çok sıfatım oldu. birinin ablası, birilerinin kızı, birinin eşi, kuzeni, birilerinin çocukluk arkadaşı, yeğeni..... birinin annesi olmak başka, çok başka bişey olmalı... onun ayrı bir hayatı olması, o hayatın içinde onun annesi olmak, evren ona bir hayat kurarken buna aracı olmak.... garip, güzel, ürkütücü... büyük sorumluluk.... galiba herşeyin farkında olmaya çalışmadan, daha üstünden, çok kurcalamdan yaşamak lazım. şuan yaşadıklarım bile çok garip aslında. içimde bişey günün 20-21 saati kıpırdıyo, kolu var, bacağı var, hıçkırıyooo... benim içim, onun geçici dünyası.... hemen her kadın yaşadığı için sıradan hale gelmiş ama hiç değil... babası bile göbeğimdeki hareketleri görünce sadece gülümseyerek cık-cık-cık yapıyo... hey farkındamısın içimdeki canlı ve kıpırdıyo!!!! kaçalımm, koşşşş!!!!...
yakında bir sıfatım daha olacak. mira' nın annesi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder